Mijn doorgaande creatieve stroom
Een belangrijke keuze die ik een aantal jaar geleden maakte was een midweek alleen weggaan, zonder man en kinderen. In een huisje in de natuur. Veel wandelen/fietsen/struinen en creatieve materialen mee zoals speksteen en kralen. Ik had alles mooi uitgestald. En toen realiseerde ik me opeens, als een donderslag bij heldere hemel, dat ik op een gegeven moment mijn kralen heb weggedaan. Als beginnend student dacht ik, dit heb ik niet meer nodig, dit is klaar.
En opeens realiseerde ik me dat ik daarmee ook mijn eigen creativiteit heb weggedaan. Dat ik onbewust een besluit had genomen om mijn creativiteit weg te doen. En ik voelde dat ik iets had weggedaan dat zo wezenlijk voor mij is, het zelf dingen maken die ik mooi vind, die me raken, waar ik blij van wordt. Toen ik weer in contact kwam met deze creatieve stroom is deze stroom ook niet meer gestopt. Als het maar beeldend werken is met natuurlijke materialen, ruimtelijk werken met klei, speksteen, vilten dan is het goed. En daarbij schrijven, gedichten schrijven.
Ik leef
Ik had een periode heel sterk de behoefte om veel naar buiten te gaan. Het moest gewoon. Ik kon er niet omheen. Dus die behoefte heb ik ook gevolgd. Op een dag liep ik langs de Rijn, dat doe ik trouwens wel vaker, en opeens realiseerde ik me het volgende: als ik langs het water loop ben ik in mijn element. En dan ook letterlijk echt langs de waterlijn, op de grens van land en water. En natuur brengt me ook tot rust, brengt me in beweging, inspireert me om gedichten te schrijven. Als ik wandel in de natuur krijg ik ideeën voor mijn bedrijf. Ja, als ik langs het water loop ben ik in mijn element.
Ik ben zo dankbaar dat ik dat zo sterk heb mogen voelen en ervaren. Dat heeft ook een hele grote bijdrage geleverd aan doen waar ik blij van word, aan wat ik nodig heb. Het voelt als een basis behoefte van mij, zowel het creatief werken als het wandelen langs de waterlijn. Net zoals eten en slapen. Zo wezenlijk is dat voor mij. Zonder dat leef ik niet. Zonder dat ben ik niet wie ik ben, ben ik niet compleet.
Ik beweeg
Ja, ik heb heel veel lichamelijke klachten gehad. Zware RSI en mijn kop in het zand steken daarvoor. Ik vond dat lijf maar lastig. Door het dansjaar op de Kleine Tiki, maar ook door Biodanza wat ik ben gaan doen is dat verandert. Ik heb ontdekt dat dansen ook een manier is om te verbeelden wat in me leeft. Tijdens het dansen kan ik mezelf voelen, kom ik in beweging, kan ik mijn gevoelens er laten zijn. Ik merk ook dat ik steeds meer in beweging ben.
Letterlijk door te dansen, te wandelen, te fietsen, door met kinderen in de natuur te werken, maar ook innerlijk. Ik ben innerlijk in beweging gekomen door mijn stroom weer te ontdekken, en de dingen te doen waar ik blij van word en wat voor mij wezenlijk is. Nu slaan gevoelens niet meer zo neer, niet meer zo vast in mijn lijf. Het kan nog wel gebeuren, maar ik kan nu herkennen dat het gebeurd. Dat ik dat doe als ik iets meemaak waar ik heel erg moeite mee heb. Ik voel dat het naar binnen slaat en ik voel dat ik er iets mee kan en wil. Soms lukt dat niet direct, maar komt het later. Ik ga met mijn partner of een goede vriendin praten. Dan komen mijn gevoelens naar boven, komen eruit.
Ik krijg inzicht
Ik merkte op een gegeven moment dat ik mijn bedrijf niet goed van de grond kreeg. Mijn speksteen workshops en beeldende lessen liepen wel, maar ik kreeg mijn begeleiding/coaching niet goed van de grond. Ik kwam de mogelijkheid tegen om via de provincie coaching te volgen en een stukje opleiding te doen voor mijn bedrijf.
Ik was op zoek naar een inhoudelijke verdiepende cursus gerelateerd aan het werken met kinderen. Ik ben bekend met opstellingenwerk en zou dat graag met ouders en kinderen doen. Het geeft zo snel inzichten die je niet kunt bedenken met je hoofd, maar echt moet ondergaan en de impulsen van je lijf volgen. Ik voelde en ik wist dat dat bij me past. Ik ben de opleiding tot systemisch kinder- en jongerencoach gaan doen. Daarvoor kwam ik in contact met Sterrenreis coaching. En ik voelde, daar moet ik zijn. Dit moet ik doen. En dat bleek ook. Het gaat uit van creativiteit, veel in de natuur zijn, ontdekken wie je echt bent en wat je belangrijk vind. Bewust bezig zijn met jezelf. Voor kinderen vanaf 8 jaar, die zo’n grote ontwikkeling doormaken. Dat past mij, dat bracht me ook weer dichter bij mezelf.
Ik vernieuw
Het voelt alsof het afgelopen jaar de dingen op zijn plek zijn gevallen. Ik voelde sterk de behoefte om mijn aanbod binnen mijn bedrijf helderder te maken, mijn teksten te herschrijven. Ik zoek een professional die voor mij die website gaat bouwen en een nieuw logo ontwerpen. Daar ben ik nu. De teksten zijn af. Mijn website wordt gebouwd.
Mijn nieuwe logo is er. En die klopt, qua kleur, qua betekenis. De spiraal van naar binnen keren en weer naar buiten uitreiken. Geel voor de ster in jezelf die mag gaan stralen. Groen voor de natuur, gronden en groeien. Blauw voor stromend water, flow, contact met je intuïtie en je gevoel.
Mijn naam is er al vanaf het begin. En die klopt nog steeds. De fee. En als ik dan even een uitstapje maak naar de Sterrenreis (boek de Sterrenplukmachine) waarin 4 personen voorkomen:
- de houtsmid, met de gouden handen die alles kan maken,
- de professor, de grote denker die kan uitdenken/uitvinden,
- de reiziger, die zijn innerlijk vuur volgt, en
- de fee, die graag andere mensen helpt, een gevoelsmens, zacht, lief, behulpzaam en die wil dansen in het leven.
Hoe mooi is dat. Ik ben een echte fee. En mijn bedrijf heet La Faye.
Ik wil dansen in mijn leven. Ik gun iedereen zijn dans in zijn eigen leven.
En nu jouw verhaal
Dit is mijn verhaal. En dit wilde ik graag met je delen. Mijn naam La Faye en mijn zoektocht naar waar word ik blij van, wat past bij mij. Ik gun je ook jouw verhaal, jouw dans, jouw leven waarvoor je geboren bent. Heb je behoefte aan hulp op jouw weg, schroom dan niet contact met me op te nemen. Ik loop graag een tijdje met je mee. Ik hoop dat je van mijn verhaal hebt genoten. Ik wel. Liefs Femke